terug op Phuket

He beste mensen, ik ben weer terug op mainland. Morgen middag vlieg ik naar Bangkok om daar Nieuwjaar te vieren en natuurlijk mijn kledingkast te spekken. Shop till you drop noemen ze dat hier. Ik ben benieuwd hoelang ik het volhoud want reizen of je verplaatsen kost veel energie. Veel onderhandelen, zelf ontdekken en af en toe je laten oplichten. Ik merk echt dat ik in de topdrukte ben aangekomen. Alles is volgeboekt of ze vragen belachelijke prijzen. Maar goed hoe het me in bangkok vergaat vertel ik na nieuwjaar.

Op phi phi is het nog steeds goed toeven. De omgeving is ontzettend mooi en voor iedereen wat wils. Henk je kunt hier boven de zee op torenhooge rotsen klimmen en voor Peer is het natuurlijk goed zeilweer. Mooie zandstranden en blauwe lagunes. Je merkt wel dat er twee jaar geleden een tsunami is geweest maar de thai doet daar aales aan om ons daar niet aan te herinneren. Soms vraag ik er wel eens na en dan hoor je de verschrikkelijkste verhalen. Phi Phi bestaat eigenlijk uit twee eilanden met een landbrug van ongeveer 500 meter breed. Daaroverheen is de tsunami gekomen en heeft alles weggevaagd. (zie foto) Op een enkele palmboom na is alles weggespoeld. De Thai leeft hier van de toeristen en bijna alles is weer opgebouwd. Heel Phi Phi is opgebouwd voor toeristen, je kunt hier werkelijk alles krijgen. Wat een toerisme. De meeste mensen blijven hier ook lang zitten en zuipen hun laatste vakantiegeld op. Want feesten kun je hier goed. Over feesten gesproken ik heb al met al twee pilskes op. Ik heb niet veel tijd om te feesten want ik moet er vaak vroeg op. Gisteren heb ik de wekker moeten zetten om te gaan duiken. Na 2 uur met de boot kwamen we aan bij Kingfishers wreck. Een wrak wat 30 meter diep lag. We waren met zijn tweeen en een divemaster. Het wrak was wel super cool. We zwommen door de patrijspoorten naar binnen en kwammen zo in d buik van het schip. En met mijn fantasie is dat heel spannend. Het was weer even wennen en zoals gewoonlijk was ik weer snel door mijn lucht heen. De divemaster en mijn buddy blijven langer onderwater en ik ging alleen naar boven, ik ben tenslotte een advance diver. Maar goed ik wist dat ik langzaam omhoog moest en op 5 meter, 3 minuten pauze moest nemen.... of was het nou op 3 meter , 5 minuten pauze nemen. Ik koos voor de middenweg, 4 meter, 4 minuten. kwam ik meteen weer bij het volgende probleem, geen horloge. Uiteindelijk moest ik gewoon naar boven want ik was door mijn lucht heen. Misschien toch een keer duik instructieboeken raadplegen.
Duik nummer twee en drie waren ongeveer hetzelfde. Een heleboel vissen en een paar slaapverwerkende haaien. Ze laggen maar stil op de grond te slapen. En roepen gaat niet onder water. Ik denk dat ik een beetje verwent ben geraakt met het duiken want ik zag niet echts bijzonder. Bij mijn laatste duik hing ik bij de divemaster aan zijn lucht (ging net zo snel leeg overigens) en toen zwom een haai van 3 a 4 meter recht op ons af en zwom zo onder ons door, ik had hem kunnen aanraken als ik wilde. (als ik wilde) dat was wel een machtig moment. Je voelt je dan heel klein worden. terug op het eiland kwam ik erachter dat ik zo rood was als een kreeft. Ik ben goed verbrand. Ik zou eigenlijk gisteravond op stap zijn gegaan maar ik had eeen gruwelijke koppijn. Waarschijnlijk met het duiken te maken want we hebben drie deep dives gemaakt. Na even met Kim te hebben gechat ben ik vroeg naar bed gegaan. Ik was weer kei kapot. Waarschijnlijk lig ik dadelijk weer vroeg in bed, want het reizen kost veel energie. Ik heb me nog geen moment verveelt maar het is jammer dat ik hier alleen zit. Vooral 's avonds. En de hele tijd Engels lullen heb ik geen zin in. Ik wens iedereen een goed oudjaar en neemt het maar flink van. En Kim maak er maar een mooi feestje van.